Gelijk als oud papier

Aan de kant gezet als oud papier.
Zonder pardon, zonder uitleg.

Het is nu duidelijk dat ik geen waarde had in jou leven. Niet voldoende om mij een goede uitleg te geven.

Of om vol te houden, hoop te hebben om te vechten.

Als jij naar mij kijkt wat zie je dan.
Als je met mij praat wat denken je dan.
Als je aan mij denkt wat voel je dan.
Niks...?

Ik doe je niks, meer. Want ik ben niks. Heb voor jouw geen waarde.
Waarom zou je dan hopen, vol houden, vechten voor niks?

Dan doe je toch ook niet voor oud papier.

Waarde van ons

Wat zijn wij waard?

Niet individueel, maar samen wat zijn we samen waard. Hoe kostbaar zijn wij, voor jou?
Vindt jij dat wij, samen geen waarde hebben. Dat wij, jij en ik, makkelijk te verruilen is voor een andere wij, een die voor mij een jullie is, jij en een ander?

Of

Zijn wij, samen kostbaar. Zeldzaam. Is wij, iets dat jij, samen met mij, wilt koesteren.  Samen, jij en ik. Niet ik en een ander, maar ik en jij, waardevolle wij.